Malum olduğu üzre deprem bölgesinde olup da yakınlarını kaybetmeyen kimse yok...

Yuvaları kullanılmaz hale gelen yüzbinlerce insanın bir an önce toparlanması ve yurdumuzu hızlıca inşaetmesi gerek...

Bu yeniden doğuşun gerçekleşmesi için herşeyi devletten bekleyemeyiz, zira deprem şehitlerimizin hepsi de nihayetinde devletin varlığını oluşturan birer değerdi...

Bu devlet esnafı, tüccarı, seyyar satıcısı, hamalı, temizlikçisi ve daha sayamayacağımız tüzel kişilerin yanı sıra kamu işçileri ve memurlarından oluşmuş bir bütündür... Kayıplarımızın büyük çoğunluğu da maalesef kamu çalışanlarıydı... Örneğin Adıyaman Belediyesi personellerinin neredeyse yüzde 40'ı maalesef vefat etti veya yaralandı, geri kalanların da yakınlarını kaybetmesi sebeple psikolojik nedenlerle çalışamadığı acı bir gerçek...

Deprem bölgesine diğer illerden yardım için koşan gönüllüler er-geç evlerine dönecektir, nitekim çoğu döndü... Şehirlerde kalanlar ise o şehrin evlatları olarak bizleriz...

Deprem gününden beri hepimiz birşeyler yapmak üzere koşturduk ama belirli bir koordine merkeziyle bağlantılı olmadığımız için çabalarımızdan yeterli fayda sağlayamadık... Kısacası deprem bölgesindeki yerel gönüllülerin koordineli çalışması gerekir.

Bu nedenle bütün yerel gönüllüleri kriz merkezlerine giderek "gönüllü olarak çalışmaya geldik" diyerek uygun görülecek işleri (ücrer talep etmeden) yapmaya davet ediyorum.

Mehmet Emin Danış