Hızlı konuşuyorum, aceleciyim, ardı ardına döktüğüm cümleler bazen yarım çıkıyor, bazen fazla heceler...

Anla beni, sabret-dinle... eksik sözü tamamla, fazlasını demedim farzet...

Telaşlıyım.

Daha dün ilkokula başladım, yok yok pardon dün oğlum başlamıştı, bugün 55'teyim, oğlum 14.. internette site kurmuş "baba sayfana mesaj koydum, arkadaşlarından destek istedim" diyor.. yarın üniversite, evlililik...

Dün "şükür" idare ediyorumdu, şimdi "kahretsin" şu kredi borçlarım.. sermayemi tüketti bu zalim devran, şimdi utancımdan vuruyor ta derinden-gizliden...

Korkuyorum.

Ne olacak, nasıl olacak şu yarınki hallerim.

1919'dan 100 sene sonradayız, bütün pislikler kuyruk kuyruğa 2023'e nişan almış..

O gün belki yıkılacak bu beden, ya da devleşecek, kükreyecek, "bendini çiğneyip de aşacak"...

Bak, yine boğazımda tıkandı nefes, kelimeler dökülmüyor..

Bir de hassas olmuşum, yediğim-içtiklerim mi, nedir bu hallere sebep

Herşeye ağlıyorum.

Lokuma sinek konmaz, çayıma üvez düşmez..
Domates desen lastik sanki, patlıcan da boyanmış; tavayı çok özledim, gavur sahte et yapmış, karınca bile ekmeğimi yemiyor...

Kederliyim, ürkeğim, kırgınım, öfkeliyim;
Anla beni.

Mehmet Emin Danış
(28  Şubat 2020)