Görünen o ki, hayatın her alanında birileri parsayı kapmış, muhalefet diye birşey kalmamış..

Elbette "bu kararı aldık, böyle olacak" deyip "nokta"yı basarlar...

Hele bir de onlardan dökülen kırıntılarla beslenenler varken sırtları yere gelmez ki..

"İstişare etmek", "anket yapmak", "görüş almak"... eskidendi..

Hatta bazen yapay muhalefet bile gerekmiyor, kendi suni gündemleriyle geçinip gidiyorlar..

Ama unutuyorlar ki, muhalefeti yok etmek başarıdan elde edilen hazzı da yok etmektir...

Tadı alınamayan zaferlerden bahsediyorum..

Örneğin, çok partili ve çekişmeli yılların heyecan şimdi yok, o dönemler kendi içerisinde bile rekabet çekişmeleri yaşayan kurumların koltukları daha çok değerliydi..

Valiyi, Belediye Başkanını, Müdürü görüp de tanımayan mı vardı?

Şimdi adına tabela dikiliyor "kim bu adam" diye merak bile edilmiyor..

Biri birilerini takdir edenleri (birgün beni anlamaları umuduyla) tadını alamadıkları zaferleriyle baş başa bırakıyorum..

Mehmet Emin Danış