Eskiden bazı suç iddialarında taraflar vazgeçse de kamu adına devlet davacı olurdu.. Buna "Kamu Davası" denirdi..

Hatırlıyorum, hatta hiç unutmam (ve o hatıranın kahramanı olan rahmetli Babam Mehmet Danış'la gurur duyarım ki,) bir gün Babama bir tebligat geldi..

Özetle, Babamın Muhasebeci olarak çalıştığı Tekel'den bir daktilo kaybolmuş, 1965'te falan kaybolan daktilonun eksikliği 1993-94 tarihlerinde fark ediliyor ve dönemin sorumlusu Babamdan "Devlet Adına" hesap soruluyordu...

Anladın mı Usta, dur belki anlamamışsındır diye daha farklı bir açıdan söyleyeyim...

1965'te falan Tekel'den kaybolan bir daktilonun hesabı aradan 27-28 sene geçtikten, sorumlusu olan Babam emekli olduktan sonra, yani yıllar-yıllar geçtikten sonra soruluyordu..

Bak Hısım, dikkatini çekiyorum, daha doğrusu çekmek istiyorum;

A- Eğer Türkiye gibi "kanunlarla yönetilen" bir ülkede yaşıyorsak yapacağımız hataların hesabını er-geç veririz. Hukuksal veriler eni-sonu ortaya çıkar, hele hele herşeyin dijital ortamda kaydedildiği bu çağda hiç bir işlem unutulamaz, silinemez ve gizlenemez...

B- Eğer Türkiye gibi "demokrasiyle yönetilen" bir ülkede yaşıyorsak hiç bir makam, mevki ve iktidar kalıcı olamaz.. Zira demokraside belirli dönemlerde seçimler olur ve bunun sonucu iktidarlar ve dolayısıyla makam ve mevkilerle şaşaalı günler yaşayanlar bir gün kaybedip değişirler.. Siyasi ve politik icraatlar da unutulmaz, silinmez, yani kısacası kimsenin yaptığı yanına kalmaz..

Pardon, rahmetli Babamı anlatıyordum; O eski topraktı, dürüstlüğü dünyaya değişmeyenlerdendi, "yetim hakkı" nedir bilenlerdendi, hiç ikiletmedi...

Hakim ve Savcının usulen yaptıkları konuşmaların sonunda "madem ki bu zararın sorumlusu benim, beni tutuklayın, cezamı çekeyim" diyerek şimdiki arsızların asla yapmayacağı dini ve milli sorumluluk örneği sergiledi...

Dedim ya eskiden bazı suç iddialarında taraflar vazgeçse de kamu adına devlet davacı olurdu.. Buna "Kamu Davası" denirdi..

Hısım...

Ve eskiden insanlarda "onur" vardı...