Uğradığı saldırı sonucu ölümlerden dönen, uzun süren tedavileri döneminde bazı vefasızlıklara şahit olan İbrahim Tatlıses'in son günlerde gösterdiği yeniden yükselişini ibretlik bir tablo olarak izliyorum...

Hergün biraz daha toparlanan İmparator'un gençlikteki yoksul ve yoksun günlerinin ardından, ünlü olup ışıl ışıl parıldadığı yılları ve ardından meydana gelen suikastle tekrar sarsılışından ders çıkarmayanlar kendilerine karşı hata ederler..

Aradan geçen yoksul yıllarda yokluğuyla, zenginlik dönemlerinde varlığıyla sömürülen Tatlıses'in en ufak bir hüzüne bile göz yaşı dökmesinin sebebini bilenler bilir...

Yoksulsundur, en yakınların hor görür, itip-kakar...

Zenginsindir, en yakınların çevreni sarar, çalıp-çırpar...

Kendi halinde bir garipken mevlidine çağırmayan en yakınların, meşhur olursan düğün-dernek çekiştirir...

Hele hem yoksul, hem yoksun olduğun dönem bir de selâma muhtaç kalmak var ya ölüm değilse nedir?

Böyle bir dönemde hasta olmayın sakın, en uzağa kaçanlardır en yakınların..

Çok şey istememişsindir aslında, "ara sıra ara sor" diye duvardaki gölgelerde beliren hayallere sessizce mırıldanmanın ne kadar zor olduğunu bilen bilir...

Bu konuda en güzel şarkıyı da o verdi bize.. en yakınlarının en uzağa kaçtığı döneminde yine sahneleri inletti...

Söz ve bestesi Sema Nur Kaplan'a, düzenlemesi Ceyhun Çelikten'e ait "Gelmesin" isimli eseri tüm vefasızlara hediye ederken İmparator'a da selâm ediyorum.

"Gelmeyin le gelmeyin
Hiçbiriniz de gelmeyin
Ne arayın ne de sorun
Ölsem mezarıma gelmeyin.."

Mehmet Emin Danış