NEMRUT'TA NELER OLUYOR?

Nemrut’ta neler oluyor?

Bir varmış, bir yokmuş
1911 yılında Almanya’nın Ruhr havzasında yaşayan yoksul bir aile varmış.
Baba maden işlerinde çalışırmış.

O dönemdeki ekonomik gerileme sonucu işsiz kalınca orduya katılmak zorunda kalmış.
Bu yoksul ailenin 1911 yılında Fridrich Karl Dörner adında bir çocukları dünyaya gelmiş.
Yoksullukta büyüyen baba oğlunu öğretmen olması için yönlendirmeye çalışmış.
Bu çocuk büyümüş, liseye gittiğinde babasının ona verdiği Antik Yunan-Roma Mitolojisi hakkındaki kitap Onu arkeolojiye yöneltmiş.

Lisans eğitimini Münste ve Greifswald Üniversitelerinde yapan Dörner 1935 yılında mezun olmuş.
1935 yılında mezun olunca Berlin’deki Alman Arkeoloji Enstitüsü tarafından iki yıllık bursla Türkiye’ye gönderilmiş.

Dörner 1938-1940 yılları arasında Hattuşaş ve Nemrut’ta çalışmış. 
Zaman zaman ciddi sıtma hastalığı geçirmesine rağmen Türkiye’den ayrılmamış, çalışmasına devam etmiş.
Türkiye’de daha doğrusu Kahta’da yaklaşık 50 yıl kazı çalışması yapmış.
28 yaşında geldiği Kahta’dan 1980’li yılların sonunda ayrılarak Almanya’ya gidip 1992 yılında ölmüş.
Dile kolay tam 50 yıl ülkesinden uzaklarda kalmak tabii ki babasının hayrına olmamış.
Nemrut’ta, Arsemia’da, Cendere’de, Karakuş’ta, Kılavin’de, Hörres’te Kilisk’te, Eski Kahta’da ve tarih kokan Kahta’nın her yerinde iddialara göre tarihi eser ve define aramış.
Bulduklarını da çeşitli yollarla memleketine göndermiş.
Paraya para dememiş.
İtalya’da lüks bir villa yaptırmış.
Etrafına topladığı ve güvendiği Kahtalı vatandaşları dolgun ücretle çalıştırıp susturmuş.

Kahta’dan tarihi eser kaçırdığına dair canlı şahitlerden yaşayanlar varmış.
Bakınız neler yapıyormuş.
1 metal eser bulana 1 gün çalışma izni ve 1 yevmiye para.
1 Heykelcik bulanlara ise 4 gün izin ve 4 yevmiye vererek susturmuş.
Yaklaşık 50 yıl Kahta’da babasının tarlasında çalışırmış gibi ilçenin her yerinde kazılar yapmış.

Nemrut Tümülüsünü kazmaya çalışmış.
Cendere Köprüsü kazılmış.
Karakuş Tümülüsü kazılmış.
Arsemia Ören yeri kazılmış,
Eski Kahta Kalesi kazılmış.

Kahta’da tarihi yerlerde kurulan bütün köylerde kazılar yapılmış.
Bulunan tarihi eserler yurt dışına kaçırılmış.
50 yıl bize hizmet eden bu vatandaşa elbette ki vefa borcumuz var.
Ne yapalım ne yapmayalım derken aklımıza güzel bir şey gelmiş.
Bu adam arkeolog, buna ne yakışır?

Bunca tarihi eser kaçırmanın hediyesi olarak O’nun adına bir müze yakışır.
Hazırlıklarımız tamamlandı.
Yakında Dörner Müzesini devlet töreniyle açacağız.
Ne diyelim?
Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine.