2004 yılıydı, rahmetli annemin "düğünden tam bir hafta sonra beni gelinine teslim edip ebedi istirahatgâhına göçeceği" düğünüme aylar kalmıştı.

Nikâh ve düğün tarihi henüz net değildi ama Mart sonrası olmasını düşünüyordum.

Necati Atar'ın ziyaretine gitmiştim, konu düğün hazırlığına gelince, "aklını kullan öyle bir tarih seç ki ömür boyu hiç unutma, kadınlar düğün gününü unutan kocasını asla af etmez, bu dediğimi bir gün anlarsın, bana teşekkür edersin" dedi...

Aklın yolu birdir, karşımda tecrübeli bir üstat vardı.. tabi ki önerisini dikkate alacaktım...

"Mart'tan sonrası için bir gün olsun" dedim ve beraber günler hakkında beyin fırtınası yaptık...

Kolay değildi elbet, hayati bir karar vermek gerekiyordu...

Edebiyat konusunda uzman olan Necati evlilik danışmanlığı konusunda da fena değilmiş, bir bakıma hayatımı kurtaran fikriyle aydınlanmamı sağladı...

Ve, o en önemli tarihi de üstat buldu, "ciddi ciddi" ve "olağanüstü dikkatle" karıştırdığı takvim yapraklarında aradığını bulmanın sevinciyle, "işte nihayet buldum" dedi...

- 10 Nisan...

- 10 Nisan biraz geç değil mi?

- Yok, yok geç değil.. hem geç olsa bile hayati bir manevra için önemli bir tarih, senin için milad...

- Niye?

- Polis Günü, 10 Nisan!

- Haaa.. haa dedimse de pek anlamadım?

- Düşünsene nerede bir polis görsen evliliğin aklına gelecek, Polis Günü ve Evlilik Günün aynı olacak.. böylece bu önemli günü asla unutmayıp ömür boyu huzur içerisinde yaşayacaksın...

Dediği de çıktı... 10 Nisan'ı asla unutmayarak hayatımın geçen 17 senesini huzur içerisinde yaşamayı başardım, gelecek nice yıllara da hazırım.. İyi ki polisler var.

Polisler benim için sadece "huzur ve güvenin" koruyucuları değil "mutluluğun" da sebebi...

Bu vesileyle Türk Polis Teşkilatının bu önemli gününü tebrik ediyorum.

Resmi anlamda "ailemin de" kuruluşunun vesilesi olan 10 Nisanların sonsuza kadar devamını diliyorum.. iyi ki o günü yaşamışım.

Dünyanın en güzel ve huzurlu ailesine kavuşmuşum, unutur muyum..